அன்பானவர்களே, நாம் செழிப்பை பெற்றுக்கொள்கிற பாதையில் இன்றைக்கு தேவன் நம்மை நடத்துவார். அவர் உங்களோடு இருக்கிறார்; கவலைப்படாதிருங்கள். அவர், "கர்த்தர் உன்னை வாலாக்காமல் தலையாக்குவார்" (உபாகமம் 28:14) என்று உங்களுக்கு வாக்குப்பண்ணியிருக்கிறார். அந்த வாக்குத்தத்தம் நிறைவேறப் போகிறது. அவர், உங்களை இவ்வுலகில் கனப்படுத்துவார்.

"அடிக்கிறவர்களுக்கு என் முதுகையும், தாடைமயிரைப் பிடுங்குகிறவர்களுக்கு என் தாடைகளையும் ஒப்புக்கொடுத்தேன்; அவமானத்துக்கும் உமிழ்நீருக்கும் என் முகத்தை மறைக்கவில்லை. கர்த்தராகிய ஆண்டவர் எனக்குத் துணைசெய்கிறார்; ஆகையால் நான் வெட்கப்படேன்; நான் வெட்கப்பட்டுப்போவதில்லையென்று அறிந்திருக்கிறேன்; ஆதலால் என் முகத்தைக் கற்பாறையைப்போலாக்கினேன்" (ஏசாயா 50:6,7) என்று வேதம் கூறுகிறது. இதுவே தேவன் நமக்கு தரும் நம்பிக்கை. இன்று இந்த நம்பிக்கை உங்களுக்கு வருகிறது. உங்கள் வாழ்க்கை அவமானத்தில் முடிந்துபோக ஆண்டவர் ஒருபோதும் அனுமதிக்கமாட்டார். இன்றைக்கு நீங்கள் வெட்கத்தை அனுபவித்துக்கொண்டிருக்கலாம். ஒருவேளை, மக்கள் உங்களை கேலி செய்யலாம். நீங்கள் போராடி தவிப்பதை கண்டு கிண்டல் செய்யலாம். சிலர், "இப்போது உன் கடவுள் எங்கே? நீ அவரைப் பற்றியே பேசிக்கொண்டிருந்தாயே, இருந்தும் அவர் ஏன் இந்த பாதையை கடந்து செல்ல உன்னை அனுமதித்தார்?" என்று கேட்கலாம்.

வெட்கத்தினால் உங்கள் முகத்தை மறைத்துக்கொள்ள வேண்டும் என்று நீங்கள் நினைக்கலாம். ஆனால், தேவன், இந்தப் பாதையின் வழியாக நாம் கடந்துசெல்வதற்கு ஏன் அனுமதிக்கிறார்? வஞ்சகமான மக்களை வெளிப்படுத்தவும், இரட்சகராகிய தம்மை தவிர வேறு யார் மீதும் நம்பிக்கை வைக்காமலிருக்கவும் அப்படி அனுமதிக்கிறார். வெட்கத்திலிருந்து நம்மை தூக்கியெடுத்து, நாம் நினைப்பதற்கும் மேலான உயரத்திற்கு உயர்த்தும் தம் வல்லமையை விளங்கப்பண்ணவும் அப்படிச் செய்கிறார். இதன் மூலமாக ஆண்டவர் எவ்வளவு பெரியவர் என்றும், உங்களை உயர்த்துவதற்கு அவர் எவ்வளவாய் விரும்புகிறார் என்றும், நீங்கள் தம்மைப் பற்றிக்கொள்ளவேண்டுமென்று எவ்வளவு அதிகமாய் வாஞ்சிக்கிறார் என்றும் நீங்கள் உணர்ந்துகொள்வீர்கள்.
நானும் இந்த வெட்கத்தின் பாதை வழியாக கடந்து சென்றிருக்கிறேன். தேவன் என்னை உயர்த்தும் நேரம் வரும் என்று நான் அறிந்திருந்தால் இதனால் பொறுமையை கற்றுக்கொண்டேன். அவர் ஒருபோதும் என் வாழ்க்கை அவமானத்தில் முடிந்துபோக விடமாட்டார். மக்கள் புகழ்வதையே நினைத்துக்கொண்டிருக்கக்கூடாது என்றும், அதை மறுபடியும் தேவனுக்கே ஸ்தோத்திர பலியாக செலுத்திவிடவேண்டும் என்றும் அந்த அனுபவம் எனக்கு கற்றுக்கொடுத்தது. நான் இப்போது, "ஆண்டவரே, இந்த உலகில் கனத்தையும் புகழ்ச்சியையும் பெற்றுக்கொள்வதற்கு நீர் என்னை அனுமதித்திருக்கிறீர். நான் அவற்றை உமக்கே தருகிறேன்," என்று கூறுகிறேன். நாம் தொடர்ந்து ஆண்டவருடன் நடப்போம்; அவருடைய பிரசன்னத்தில் மகிழ்ந்து, அவருடைய வாக்குத்தத்தங்களை நம்புவோம். இந்த நிச்சயத்தை தருவதற்காக அவரை இன்றைக்கு ஸ்தோத்திரிப்போமா?

ஜெபம்:
அன்புள்ள ஆண்டவரே, நன்றியுள்ள இருதயத்துடன், உம்முடைய மாறாத வாக்குத்தத்தங்கள்மேல் நம்பிக்கையுடன் உம்மிடம் வருகிறேன். வாலாகாமல் தலையாகவும் வெட்கத்திற்கு மேலாக எழும்பவும் உம்முடைய பரிபூரண ஆசீர்வாதத்தில் நடக்கவும் நீர் என்னை அழைத்திருக்கிறீர். ஆண்டவரே, உம்முடைய பிள்ளையாகிய என்னை நினைத்தருளுவதற்காக, ஒருபோதும் கைவிடாததற்காக உமக்கு நன்றி செலுத்துகிறேன். நீர், கழுகுகளைப்போல என்னை உம்முடைய செட்டைகளின்மேல் சுமக்கிறீர்; நீர் எனக்காக ஆயத்தம்பண்ணின உயரமான ஸ்தலங்களுக்கு கொண்டு செல்கிறீர். உம்முடைய பரிபூரண சித்தத்திற்கு என்னை ஒப்புக்கொடுக்கிறேன்; உம்முடைய ஏற்றவேளைக்காக பொறுமையோடு காத்திருக்கிறேன். என் வாழ்வில் உம்முடைய மகிமை காணப்படும்படி என் வாழ்வை முற்றிலும் உயர்த்துவீராக. என் வாழ்வில் உம்முடைய அன்பும் வல்லமையும் விளங்கும்படி உம்முடைய நன்மையையும் உண்மையையும் வெளிப்படப்பண்ணும். விசுவாசத்துடன் உம்முடைய வாக்குத்தத்தத்தை ஏற்றுக்கொண்டு, என் வாழ்வில் நீர் செய்ய இருக்கிற காரியங்களுக்காக உமக்கு நன்றி செலுத்தி, இயேசுவின் நாமத்தில் ஜெபிக்கிறேன், ஆமென்.